Hoe zou de wereld er toch uit zien als wij volledig durven zijn wie we zijn? Als we onszelf durven laten zien zonder masker…. Welke potenties gaan er dan allemaal naar boven komen?
Ik ben dit jaar begonnen met prachtige, individuele sessies. Sessies waarin ik de mens achter het masker mag zien. Het verdriet en de eenzaamheid waar veel mensen mee worstelen raakt me keer op keer. Geïnspireerd door de mooie mensen in mijn praktijk, maar zeker ook door mijn eigen ervaringen en de dingen die ik lees, is onderstaand blog ontstaan.
Lees, herken en laat heerlijk een traantje mocht deze eruit willen!
Tranen
Tranen…. mooie rollende, glimmende tranen.
Tranen… die niet komen.
Ingehouden tranen.
Ingeslikte tranen
Een brok in je keel, spanning op je borstgebied.
Onuitgesproken woorden, teruggedrukte tranen.
Verkramping in je lijf.
Zo herkenbaar… de situaties waarbinnen ik geraakt word, maar ik toch mijn woorden inslik en mijn tranen inhoud. Met als gevolg dat ik uit de verbinding ga met mijzelf en de ander. Simpelweg om even niet te hoeven voelen. Bij mij is dit vooral gedreven door restjes angst om afgewezen te worden op de kwetsbaarheid in mij, op de diepe diepte in mij. Grappig genoeg werkt het zo, dat wanneer ik het inslik, ik vervolgens word overspoeld door emoties. Emoties die razen door mijn binnenste.
Diep van binnen flink geraakt. En oooh wat is dit lastig, mooi en leerzaam.
Herken jij dat ook?
Een proces van het toelaten en weer wegduwen, ermee vechten. Het proces waarin er zoveel onuitgesproken blijft steken in je keel.
Hoe werkt dit toch bij mensen?
Wie heeft je geleerd om alles in je te houden?
Wanneer heb je geleerd dat tranen een teken van zwakte zijn?
Wie heeft je geleerd dat dat onveilig is?
Wie heeft je geleerd om je tranen in te houden?
Wie heeft je geleerd om deze heel stiekem te laten gaan?
De samenleving leert ons dat het normaal is om te onderdrukken. Om al die juist zo essentiële lagen te negeren. Deze vorm van emotionele onderdrukking zorgt voor onbalans en maakt ziek.
Zinnen als “grote meisjes/jongens huilen niet”, “stop met huilen” ‘sssssh, stil maar’ en “je bent een grote meid nu” zijn zo ingebed in het geheugen en gedrag van volwassenen waardoor het nu ook een ervaring wordt van vele kinderen in deze wereld. Hoewel ze van de beste bedoelingen afkomstig kunnen zijn, hebben deze boodschappen ons geprogrammeerd om onze ware gevoelens te verbergen. Er is een angst om kwetsbaar te zijn gecreëerd. Angst om afgewezen te worden. Terwijl je niets liever wil dan juist dat tere stukje ziel van jezelf te laten zien.
Programmering
Als kind wordt je geprogrammeerd om je tranen in te houden en sterk te zijn. Deze conditionering is dus al vroeg begonnen. Elke keer als we onze behoefte verleggen en onze tranen wegdrukken, worden hormonen genaamd cytokines vrijgegeven. Deze hormonen geven het lichaam het signaal om te stoppen met het loslaten en te stoppen produceren van tranen. Dit betekent automatisch dat je lijf stopt met helen en start met vasthouden. Dit is weer van invloed op je zenuwstelsel.
Unieke moleculaire essentie
Wist jij dat iedere traan een unieke moleculaire essentie van de emotie bevat die we op dat moment ervaren? Tranen van vreugde hebben een ander moleculair patroon dan tranen van verdriet. Elke traan is dus een representatie van de voortzetting in het proces van jouw genezing.
Het belangrijksteom te weten in dit verhaal is dus dat als jouw tranen mogen stromen je lichaam op natuurlijke wijze afstoot wat niet meer nodig is. Dit geeft je ruimte en rust. Fantastisch toch en wonderlijk hoe het lichaam dit weer regelt. Lekker laten stromen dus!
Bewustwording
Hoe zou het zijn als de mensheid zich hier heel bewust van wordt?
Hoe zou het zijn wanneer deze maatschappelijke patronen doorbroken worden? Wanneer je in je hele wezen voelt dat het oké is om emoties te laten stromen? Om te delen in vrijheid? Om de emotionele vrijlating te bereiken waar je lichaam zo naar verlangt.
Elke druppel die je toelaat om over je wang water te rollen, geeft bevrijding aan je ziel.
Dus….. voel je welkom.
Ontrafel jezelf.
Heb de moed om te duiken.
Ga tot in het diepste puntje van je ziel. Die plek waar alle scheuren en spleten tevoorschijn komen. De plek waar schaduw wacht om verlicht te worden.
Omarm alle ruimtes waarin jij je beschaamd of vernederd voelt. Alle ruimtes waarin jij onvervuld bent.
Alle ruimtes waarin je jouw verdriet, boosheid en drama vindt. Al jouw imperfecties en rampzaligheden.
En weet je…. het maakt je prachtig, want ook dit maakt je mens. Het is ook een deel van jou. Dus vier jouw verwarrende, rommelige en prachtige menselijkheid. Vier de dualiteit in jou. Licht en donker gaan samen, geef het alle ruimte. De liefde die je jezelf daardoor geeft zal je leven ontzettend verrijken.
Elk moment dat je jezelf helemaal accepteert beweeg jij je in diepere intimiteit met je ware zelf. En zie maar eens hoe mooi deze is!
Maar pfffff… wat vraagt dit een kracht.
Kracht om de triggers binnen te laten komen.
Kracht om deze triggers te voelen.
Kracht om het los te laten.
Kracht om in een staat van nederigheid te komen.
Kracht om te zakken door je knieën.
Wanneer je jezelf toestaat om je over te geven en te buigen, kom je in de perfecte ruimte om te helen!
Kom jij dat samen doen?
Bij de vrouwencirkel, een vrouwenweekend, transformatiecoaching? Kies jouw weg en voel je welkom bij mij of elders.
Gelukkig wordt er meer en meer georganiseerd voor ons allemaal om bij je ware zelf te komen. Dwars door alle, prachtig, perfecte helende tranen heen!
Koester deze prachtige tranen, genezende tranen.
3 gedachten over “De genezende kracht van tranen”
Wat een mooi verhaal, en wat lucht het op nu ik dit ontdekt heb. Ik ben blij dat ik die kracht gevonden en jou heb mogen ontmoeten om met mij een stukje op weg te gaan.
Ja, koester iedere prachtig traan maar als een parel! Ik wandel heel graag een stukje met je mee op jouw prachtige weg Elke!Je doet het fabtastisch!