Doen, springen en vertrouwen: mijn reis

Mijn reis naar Siberië

In dit blog neem ik jullie een stukje mee in mijn ontwikkeling van afgelopen jaar. Het was een bewogen jaar, een jaar waarin ik nieuwe vaardigheden heb mogen leren, duidelijk heb ervaren waar mijn kwaliteiten liggen en minder liggen en waar dit alles mij nu op dit moment naar toe heeft gebracht: ik ga op zondag 12 augustus 2018 naar Siberië!

Doen, springen, vertrouwen

Ruim een jaar geleden heb ik mijn baan opgezegd bij de organisatie waar ik meer dan 10 jaar heb mogen werken. Een fijne werkplek waar ik veel heb geleerd, mooie mensen heb ontmoet en mijzelf heb ontwikkeld. Ik had het geluk werkzaam te zijn in een fantastisch, multidisciplinair en kundig team. Toch voelde ik voor mijzelf dat het klaar was. Vaker heb ik dit punt sluimerend gevoeld maar ik heb nooit een stap durven nemen. Een vast inkomen, weten wie je collega’s zijn, weten waar je wel en niet goed bent in je werk voelt zo veilig en comfortabel.
Maar nu was het moment daar. In alles voelde ik dat dit HET moment was: DOEN, SPRINGEN, VERTROUWEN!
Hoe voelde ik dit? Diep van binnen wist ik dat wat ik deed wel oké was, maar dat ik dit niet de rest van m’n leven wou doen. Tegelijkertijd voelde ik sterk dat ik een missie te leven heb. Het werk dat ik op dat moment deed droeg niet bij aan deze missie. Het voelt gewoon niet helemaal kloppend meer. Het gaf me niet meer de voldoening die het vroeger wel deed. Er ontbrak iets. Hiervoor moest ik een andere weg inslaan. En dus heb ik mijn baan opgezegd en ik had geen flauw idee wat ik nou eigenlijk ging doen.

Sjamanisme

Ik heb vorig jaar zomer een vijfdaagse intensive gevolgd ‘Terug naar je essentie’. Deze was prachtig en heeft veel in mij wakker gemaakt, mij een stuk dichter bij mijn authentieke zelf gebracht. Zo heb ik durven en kunnen kiezen om een sjamanistische opleiding te gaan volgen. Het in aanraking komen met deze bijzondere leer en het ondergaan en uitvoeren van de healingen maakten een proces in mij los. Ook in dit proces, ben ik weerstand tegengekomen en heb ik mijn schaduwkanten ontmoet. Bovenal heb ik weer mogen ervaren dat het omarmen van je schaduwkanten healing geeft waardoor je kunt groeien en je meer licht in je leven gaat ervaren.

(Heb je meer interesse in de Sjamanistische zienswijze? Lees dan mijn volgende blog! Hierin beschrijf ik de aanloop van mijn reis bezien vanuit de vier werelden van het Siberisch Sjamanisme.)

Zijn met het ‘niet-weten’

Er zijn mensen die vragen: “Hoe durf jij dit toch? Ben je dan niet bang voor al die beslissingen die jij ‘zomaar’ neemt? Ben je niet bang voor de consequenties?”
Eerlijk? Ja! Ik ben bang. En ja, mijn hoofd en mijn hart hebben soms stevige discussies. Maar in al deze -zoals ik het noem- troebele ruis is een heldere stroom aanwezig:

Ik heb ondanks mijn angsten een rotsvast vertrouwen in dat wat ik doe en dat wat ik te doen heb. Ik kan het niet-weten er laten zijn omdat ik wel wéét dat het goed is. Dan hoef ik niet na te denken en hoef ik alleen maar mijzelf te volgen. Dat is mijn bedding!

Weerstand en transformatie

Afgelopen jaar hebben zich allerlei grote en kleine stappen aangediend in mijn leven. Deze tezamen maken dat ik een megastap kan gaan zetten in Siberië. Dit gaat mij veel brengen als mens maar ook als coach en trainer. Ik heb er ontzettend veel zin in maar wat vind ik dit spannend.

De weg ernaartoe, het regelen van een visum, het boeken van een ticket, ieder stapje ging gepaard met weerstand en soms letterlijk misselijkheid. In mijn beleving komt dit doordat mijn mind (mijn ego) weet dat er een transformatie aankomt. Het verlangen naar transformatie en het ‘weten’ dat dit eraan komt gaat bij mij altijd gepaard met weerstand. Deze weerstand wil mij in het oude vertrouwde laten.

Vertrouwen

Ik weet niet precies wat ik in Siberië ga doen maar ik weet dat ik diep zal gaan, dat het intens zal zijn. Dat is wat bij mij past en waar ik altijd naar op zoek ben. Hoe dieper ik ga, hoe meer ik mijzelf kan helen, hoe beter ik in staat ben andere mensen te begeleiden op hun reis.

In Siberië ga ik voor ‘purifying my body and my soul’. Geen idee hoe dit eruit gaat ziet. Ik weet alleen dat ik in vertrouwen in overgave mag gaan. Stukjes ego mag ik bedanken en loslaten zodat ik nog dichter bij mijn kern ga komen, nog meer mag ervaren wie ik ten diepste ben en mijn innerlijke stroom nog meer ga vergroten.
Wat vind ik het spannend en wat is mijn ego sterk aanwezig. Maar in heel mijn wezen weet ik: ik ga dit doen en ik ga het volledig aan!
Wanneer ik terug ben, zal er zeker een blog gaan komen over mijn persoonlijke ervaringen en hoe deze mij helpen een nog betere coach te zijn. Ik houd jullie op de hoogte!

Hartegroet, Manon

P.S. Het volgen van mijn hart zorgt ervoor dat de juiste dingen op mijn pad komen. Hierdoor kan ik mijn ontwikkeling ‘als vanzelf’ voortzetten. Juist het niet hebben van een concreet plan zorgt ervoor dat ik mee kan gaan in de stroom, mijn stroom.
Ik ben benieuwd hoe dit voor jou is? Welke ervaringen heb jij hiermee? Voel je welkom om een reactie achter te laten!